نجاشى رحمه الله در هيچ موردى، با تعبيرات «أخبرنا» و «حدّثنا» از وى نقل نكرده؛ بلكه همه جا با واسطه اساتيد ديگرش‌[1] از وى مطلب نقل نموده است.

مراد از «عدّه» در اسناد «رجال النجاشى»

نجاشى رحمه الله در ابتداى برخى از اسنادى كه در آنها از اساتيد مختلف، به راوى، سند دارد، به جاى نام راويان، از الفاظى چون: «عدّة من أصحابنا» يا «جماعة من أصحابنا» يا «جميع شيوخنا» و جز اينها، استفاده كرده است كه اين افراد به قرينه موارد پراكنده‌اى كه وى از آنان نقل كرده، قابل شناخت‌اند.

اينك هر دسته از اين اساتيد را معرّفى مى‌نماييم:

يكم. «عدّه» اى كه از احمد بن ابراهيم بن ابى رافع انصارى‌[2] روايت كرده‌اند:

1. احمد بن على بن نوح سيرافى.[3] 2. احمد بن عبد الواحد بزّاز، معروف به ابن عبدون.[4] 3. حسين بن عبيد اللَّه غضايرى.[5] دوم. «عدّه» اى كه از ابو عبّاس احمد بن محمّد بن سعيد بن عقده‌[6] روايت كرده‌اند:

1. احمد بن محمّد بن عمران بن جندى.[7] 2. محمّد بن عبد اللَّه جعفى قاضى.[8] 3. احمد بن هارون بن صلت اهوازى.[9]

[1]. رجال النجاشى، ص 138( ش 356) و ص 235( ش 622)

[2]. رجال النجاشى، ص 122( ش 313)

[3]. رجال النجاشى، ص 112( ش 287) و ص 266( ش 692) و ...

[4]. رجال النجاشى، ص 37( ش 75)

[5]. رجال النجاشى، ص 84( ش 203) و ص 93( ش 231)

[6]. رجال النجاشى، ص 92( ش 228)

[7]. رجال النجاشى، ص 75( ش 180) و ...

[8]. رجال النجاشى، ص 14( ش 11) و ...

[9]. رجال النجاشى، ص 22( ش 31) و ص 28( ش 54)