فصل چهارم: آراى رجالى كشّى‌

براى بررسى رجال الكشّى و آراى مؤلّف، نكاتى را بايد در نظر داشت. در اين فصل، به اين نكات خواهيم پرداخت.

گفتار اوّل: توثيقات عام‌[1]

كشّى رحمه الله، منشأ بروز نظريّه‌اى با نام «اصحاب اجماع» شده كه يكى از مبناهاى مورد بحث در دانش رجال است. از آن جا كه اين نظريّه، محلّ بحث بيشتر بزرگان بوده است، ما پس از اشاره به محتواى آن، آراى مربوط به آن را نيز به اجمال، بيان خواهيم كرد.

در رجال الكشّى رحمه الله درباره سه گروه شش نفره از سه طبقه از اصحاب ائمّه عليهم السلام، مطالبى آمده است:

درباره گروه اوّل از اصحاب اجماع، كه شش نفر از اصحاب امام باقر و امام صادق عليهما السلام بوده‌اند، اين عبارت آمده است:

فى تسمية الفقهاء من أصحاب أبى جعفر و أبى عبد اللَّه عليهما السلام. قال الكشّىّ: اجتمعت العصابة على‌ تصديق هؤلاء الأوّلين من أصحاب أبى جعفر و أبى عبد اللَّه عليهما السلام و انقادوا لهم بالفقه، فقالوا: أفقه الأوّلين، ستٌّ: زرارة، و معروف بن خرّبوذ، و بريد،

[1]. مراد از« توثيق عام»، حُكم نمودن به مورد اعتماد بودن گروهى از افراد، به سبب انطباق ضابطه‌اى خاص بر آنان است. اين تعبير، در مقابل« توثيق خاص» به كار مى‌رود كه شهادت دادن به وثاقت و مورد اعتماد بودن فردى معيّن است