همچنين سيد مرتضى رضوى، در مقاله‌اى با عنوان: «العلماء الرادّون على ابن عبد الوهّاب المعاصرون له و المتأخّرون عنه إلى وقتنا هذا» كه آن را به البراهين الجلية فى رَفع تشكيكات الوهّابية از آية اللَّه سيدمحمّد حسن قزوينى حائرى ملحق نموده است، 77 نفر از دانشمندانى را كه در ردّ ابن عبدالوهّاب، كتاب نوشته‌اند و يا سخن گفته‌اند، ذكر كرده است.

در اين‌جا از ميان چند مسئله‌اى كه وهّابيان به شيعه، بلكه به بسيارى از مسلمانان ايراد مى‌گيرند، يعنى: شفاعت، توسّل، زيارت قبر امامان عليهم السلام و اوليا، تزيين حرم امامان عليهم السلام با طلا و نقره و روشن كردن چراغ و ايجاد سايبان، بنا كردن قبر، سه مورد نخست را به همراه پاسخ با تصرّف و تلخيص از كتاب البراهين الجلية فى رفع تشكيكات الوهّابية[1]

مى‌آوريم. در اين كتاب ارزشمند، تك تك عقايد بى‌اساس و بدعت‌آميز ابن عبد الوهّاب و پيروان او، با استناد به آيات قرآن و سنّت و سيره نبوى مورد نقد قرار گرفته و وجه بطلان آنها، بر همگان روشن شده است. بى‌پايگى ساير ادّعاهاى آنان را نيز به همين ترتيب، در اين كتاب و ساير ردّيه‌ها ببينيد.

1. مسئله شفاعت‌

وهّابى‌ها مى‌گويند: «شفاعت انبيا و اوليا، در دنيا قطع گرديده است و تنها در آخرت از آن برخوردارند. از اين رو، اگر بنده ميان خود و خدا، كسانى از بندگان او را واسطه قرار دهد و از آنان شفاعت بخواهد، اين كار، شرك و عبادت غيرِ خدا به حساب مى‌آيد».

در پاسخ بايد گفت: اولًا آنان براى اين ادّعا دليلى ندارند و ثانياً آيات قرآن، بر جايز بودن شفاعت، دلالت دارد. به عنوان نمونه به آيات زير توجّه كنيد:

[1]. البراهين الجلية فى رفع تشكيكات الوهابية، سيّد محمّد حسن قزوينى حائرى، با مقدّمه: سيّد محمّد كاظم‌قزوينى، قاهره: مطبوعات النجاح، 1410 ق/ 1990 م، اوّل.