- مزار رضوى (آداب زيارت امام رضا عليه السلام و ساير معصومان عليهم السلام، به فارسى).[1]

حسن بن عبّاس بلاغى (ق 12 ق)

وى، رجالى، فقيه و اصولى بزرگى بود كه در حديث، تبحّر بسيار داشت. وى، نزد پدرش و محمّد بن حسن شيروانى، كسب علم نمود و از عبد على بن محمّد خمايسى نجفى (م 1084 ق) و على بن زين الدين بن محمّد بن حسن بن شهيد ثانى اجازه روايت دارد. از اوست:

- شرح الصحيفة السجادية (در دو مجلّد)

- تعليقات رجالى و فقهى بر الاستبصار

- تنقيح المقال فى كيفية طريق الاستدلال.[2]

عبد اللَّه بن نور اللَّه بحرانى (ق 12 ق)

وى، محدّث شيعى و از شاگردان علّامه محمّد باقر مجلسى است كه بيست سال نزد وى شاگردى نمود و از او اجازه روايت دارد.

وى، كتاب عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال را كه شامل يكصد كتاب در 129 جزء است، از بحار الأنوار اخذ نمود و با تنظيمى دقيق، تدوين كرد. شيخ آقا بزرگ تهرانى، اين كتاب را جامع‌تر و بزرگ‌تر از بحار الأنوار دانسته است. عدّه‌اى نيز بر او خرده گرفته‌اند و كتاب او را اصلاح و اقتباسى نامطلوب از بحار الأنوار شمرده‌اند.[3]

[1]. طبقات أعلام الشيعة، ج 6، ص 439؛ تلامذة العلّامة المجلسى، ص 48؛ الذريعة، ج 26، ص 70؛ فهرست نسخ خطّى كتاب‌خانه آية اللَّه مرعشى، ج 2، ص 138؛ وقايع السنين و العوام، ص 542؛ مجلّه علوم حديث، ش 6، ص 282- 288.

[2]. طبقات أعلام الشيعة، ج 6، ص 162؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج 12، ص 94؛ أعيان الشيعة، ج 5، ص 139.

[3]. الذريعة، ج 15، ص 356- 357؛ تلامذة العلّامة المجلسى، ص 38.