نام کتاب : تاريخ حديث شيعه در سده هاى دوازدهم و سيزدهم هجرى نویسنده : صفره، حسين جلد : 1 صفحه : 234
يك بار، يا سالى يك بار، يا در دوره عمرت يك بار، بدان دعا كن. خداوند، تو را كفايت و يارى مىكند و تو را روزى مىدهد و آمرزش را از دست نمىدهى. اى كميل! سابقه دوستى تو برما واجب مىكند كه آنچه خواستى، به تو ببخشيم».
1. جنة الأمان فى شرح دعاء كميل، از محسن بن محمّد رفيع رشتى (م 1290 ق).[2]
2. شرح دعاى كميل، از صفر على اشرفى (ق 13 ق). اين شرح با نقل مطالب فلسفى از ملّاصدرا همراه است.[3]
3. شرح دعاى كميل، از محمّد نجف كرمانى (ق 13 ق).[4]
4. شرح دعاى كميل، از محمّد بن سليمان تنكابنى (م 1310 ق).[5]
شرح دعاى عديله
شيخ عباس قمى، از ميرزا حسين نورى چنين نقل مىكند:
دعاى معروف به «عديله»، تأليف يكى از اهل علم است و مأثور نيست و در كتابهاى حاملان حديث و حديث شناسان، موجود نيست.[6]
البته در كتب معتبر حديث و دعا، موضوع پناه بردن به خدا در عدول از اعتقادات حق به عقايد باطل در هنگام مرگ، مطرح است و در كتابهاى روايى دعاهايى در اينباره موجود است، مانند: «... اللَّهُمَّ إنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنَ العَدِيلَةِ عِنْدَ الْمَوتِ وَ مِنْ شَرِّ الْمَرجِعِ