گاهى نيز تنها عنوان باب را نوشته و به جهت مهلت ندادن اجل، هيچ حديثى ذيل آن عنوان، ذكر نكرده است.[1] به هر حال، پس از تكميل هر مجلّد، آن را به كاتب مى‌دادند تا استنساخ نمايد و سپس، علّامه مجلسى آن را تصحيح مى‌نموده است.[2] كسانى كه علّامه مجلسى در تأليف بحار الأنوار، از هميارى آنها بهره گرفته، بدين‌قرارند:

1. آمنه خاتون (خواهر علّامه مجلسى)

2. امير محمّد صالح خاتون آبادى‌

3. ميرزا عبداللَّه بن ميرزا عيسى بيك اصفهانى، معروف به علّامه افندى‌

4. ملّا عبداللَّه بن نورالدين بحرينى‌

5. سيّد نعمةاللَّه جزائرى.

دو نفر از شاگردان او نيز تنها به كار استنساخ بحار الأنوار اشتغال داشتند[3] كه عبارت‌اند از: ملّا ذوالفقار و ملّا محمّدرضا.

فهرست اجمالى «بحار الأنوار»[4]

كتاب عظيم بحار الأنوار، نخست در 25 مجلّد بزرگ، ترتيب يافته است و آن‌گاه، علّامه مجلسى، جلد پانزدهم آن را به لحاظ حجم بسيار، در دو بخش و در دو مجلّد قرار داد و به همين جهت، مجلّدات بحار، 26 جلد بوده است كه بزرگ‌ترين كتاب حديث در ميان فريقين است.

[1]. بحار الأنوار، ج 1، ص 77.

[2]. همان، ص 216.

[3]. آشنايى با بحار الأنوار، ص 219- 220.

[4]. براى آشنايى بيشتر با علّامه مجلسى و بحار الأنوار، ر. ك: 1. علّامه مجلسى، 2. آشنايى با بحار الأنوار.