دو. جمع، تدوين و خلاصه‌نويسى جوامع فراگير حديث‌

1. الأربعون حديثاً البكرية فى الصلاة على خير البريّة صلى الله عليه و آله، مسمّا به: عقد الجواهر البهيّة فى الصلاة على خير البريّة، از ابوالحسن بكرى (م 952 ق). اين كتاب، توسط مكتبة الآداب قاهره، چاپ شده است.

2. كتاب الأربعين فى فضل الرحمة والراحمين، از شمس الدين محمّد بن على بن طولون صالحى (م 953 ق) توسط دار ابن حزم بيروت، چاپ شده است.

3. الأربعون حديثاً، از نجم الدين محمّد بن احمد غيطى مصرى (م 984 ق). اين كتاب، توسّط دارالبشائر الإسلاميّة بيروت، منتشر شده است.

4. تيسير الوصول، از ابن ديبع شيبانى (م 944 ق). تلخيص كتاب جامع الأصول لأحاديث الرسول ابن اثير (م 606 ق) است كه در مصر، در دو جلد، چاپ شده است.

5. تلخيص عبدالوهاب شعرانى (م 974 ق) از كتاب سنن البيهقى تأليف ابوبكر احمد بن حسين بن على خسروجردى (م 458 ق).

6. كنز العمّال فى سنن الأقوال والأفعال، از علاءالدين على بن حسام، مشهور به متّقى هندى (م 975 يا 977 يا 979 ق). وى ابتدا الجامع الصغير سيوطى را كه در برگيرنده قسم اقوال الجامع الكبير وى است، به صورت فقهى تبويب نموده و آن را منهج العمّال فى سنن الأقوال نام مى‌نهد و بخش ديگرى از قسم اقوال را در كتاب الإكمال لمنهج العمّال، تبويب مى‌نمايد. آن گاه، اين دو كتاب را با هم در آميخته و آن را غاية العمّال فى سنن الأقوال، نامگذارى مى‌كند. سپس بر آن مى‌شود تا قسم افعال الجامع الكبير را به همين شيوه، تبويب نمايد و احاديث اقوال و افعال را در يك‌جا بياورد. لذا همه اين كتاب‌ها را جمع نموده، آن را كنز العمّال فى سنن الأقوال و الأفعال مى‌نامد.[1] 7. كنوز الحقايق فى حديث خير الخلايق، از محمّد عبدالرؤوف بن تاج العارفين، معروف به مناوى (م 1031 ق) كه در بر گيرنده ده هزار حديث است كه از حدود 41

[1]. كنز العمّال فى سنن الأقوال والأفعال، ج 1، ص 3 و 4( مقدّمه).