عالمان پيشين اماميه است. تعبير دست‌خط شهيد اوّل درباره اين كتاب، چنين است:

كتاب الاستدراك لبعض قدماء الأصحاب ولم يظهر لى إلى الآن إسمه و لاشى‌ء من حاله. نعم يروى عن الشيخ ابن قولويه فهو من معاصرى المفيد.[1] علّامه مجلسى، از اين كتاب (به نقل از دست‌خطّ جبعى) استفاده كرده؛ امّا گمان برده كه كتاب، از آنِ شهيد اوّل است.[2]

3. مختصر تفسير على بن ابراهيم‌

اين كتاب، نوشته كمال الدين عبد الرحمان بن محمّد بن ابراهيم بن عتايقى است كه اسانيد و مكرّرات و برخى مطالب كتاب را كه به نظر وى، ظهور در عدم عصمت انبيا و ائمه عليهم السلام داشته، حذف نموده است.[3] نسخه‌اى از كتاب، نزد صاحب روضات بوده كه تاريخ فراغت از نگارش آن، 767 ق بوده است.

4. مختصر الغيبة

اين كتاب، نگاشته سيّد بهاء الدين على بن عبد الكريم بن عبد الحميد نيلى نجفى است كه از كتاب الغيبة فضل بن شاذان (/ شادان) گزينش نموده است.[4] ظاهراً نسخه‌اى از كتاب، گزارش نشده است.

5. مختصر الكافى‌

اين كتاب، به زبان فارسى و اثر فريدالدين محمّد بن محسن بيهقى، در توحيد و

[1]. همان، ج 2، ص 22( ش 72).

[2]. بحار الأنوار، ج 1، ص 29.

[3]. ابن عتايقى، نسبت به برخى مطالب تفسير على بن إبراهيم، ديدگاه انتقادى داشته است. بنا به گزارش‌خوانسارى در آخر نسخه آمده« .. إنّ مذهب أهل البيت عليهم السلام ليس ما يقوله هذا الرجل فليتأمّل؛ فإنّ مذهبهم تنزيه الأنبياء والأئمّة عن جميع القبائح واعلم أنّ لنا فى كثير من هذا الكتاب نظراً فإنّه لايوافق‌[ ال] مذهب الذى هو الآن مجمع عليه».

[4]. الذريعة، ج 20، ص 201( ش 2574).