احاديث، از منابع حديثى شناخته شده پيشين، گرفته شده است. از منابعى كه برسى با ذكر نام از آنها حديث نقل مى‌كند، مى‌توان الأمالى، عيون الأخبار، كتاب الآيات برقى، كتاب النخب، كتاب المناقب، مفاتيح الغيب رازى، كتاب البشائر و كتاب الواحدة نام برد.

بخشى ديگر در منابع حديثى موجود (پيش از برسى) يافت نمى‌شود. اين بخش، به طور عمده، خطبه‌هاى خاصّى از امير مؤمنان است كه در منابع متقدّم اماميه يافت نمى‌شود و برخى از آنها نيز به اسم خاصّى مشهور است. برخى از خطبه‌ها عبارت‌اند از:

1. خطبة الافتخار، به نقل از اصبغ بن نباته. ابتداى خطبه: «أنا أخو رسول اللَّه و وارث علمه...».[1] 2. خطبه تطنجيه. ابتداى خطبه: «الحمد للَّه‌الذى فتق الأجواء و خرق الهواء و علق الارجاء...».[2] اين خطبه به مناسبت عبارت: «أنا الواقف على التطنجين» كه در آن به كار رفته، «تطنجيه» ناميده شده است. برسى، در جايى از آن به «خطبه فخّار» نيز تعبير كرده است.[3] اين خطبه، شامل برخى اخبار ملاحم است.

3. خطبه بلندى به نقل از سلمان و ابوذر. ابتداى خطبه: «من كان ظاهره فى ولايتى أكثر من باطنه خفّت موازينه... أنا حملت نوحاً فى السفينة أنا صاحب يونس فى بطن الحوت، وأنا الذى حاورت موسى فى البحر و أهلكت القرون الأولى...».[4] برخى از خطبه‌ها از كتاب الواحدة نقل شده است.[5] 4. خطبه‌اى ديگر. آغاز خطبه: «أنا عندى مفاتيح الغيب لايعلمها بعد رسول‌

[1]. همان، ص 166. درباره اين خطبه، ر. ك: الذريعة، ج 7، ص 198.

[2]. همان، ص 166- 170.

[3]. همان، ص 122.

[4]. همان، ص 160- 162.

[5]. همان، ص 159 و 162.