پژوهشى درباره مَهرُ السُّنّه (مهر محمّدى)[1]

عالمان شيعه بر آن‌اند كه مرد و زن مى‌توانند در مَهريه ازدواج، بر هر مبلغ دلخواهى توافق كنند. اين مقدار، محدوديتى ندارد؛ ولى بايد ارزش مالى يا خدماتى داشته باشد. در كنار اين جواز شرعى، حكم اخلاقى، استحبابى و موكّد اسلام، آن است كه مقدار مهريه (صَداق)، تا جاى ممكن، كم باشد، به گونه‌اى كه ازدواج را آسان نمايد و مهر را كه نشانه صدق و وفادارى مرد به پيمان مقدّس ازدواج است، تبديل به وسيله‌اى براى فخرفروشى يا پايبند كردن اجبارى به ادامه زندگى و ازدواج نسازد.

از اين رو، پيشوايان دين، سفارش‌هاى مكرّرى نموده‌اند كه مردان و زنان، به همان مهرى رضايت دهند كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به عنوان بهترين اسوه قابل پيروى، آن را براى همسران و دختران خود، قرار مى‌داده است. پيشوايان شيعه، پيروان خود را از تعيين كردن مَهريّه‌اى بيش از اين مقدار، نهى كرده‌اند. اين نهى، هر چند دلالت بر حرمت ندارد، اما كراهت آن را اثبات مى‌كند.

ثابت بودن مقدار مَهرُ السُّنّه‌

گزارش‌هاى متعدّدى، مهريه ازدواج‌هاى پيامبر صلى الله عليه و آله را به عنوان سنّتِ نهاده شده‌

[1] اين تحليل، توسط فاضل ارجمند جناب آقاى عبد الهادى مسعودى نوشته شده است.