گاهى باشد؛ يعنى اميرالمؤمنين عليه السلام گفت كه: راه و روشى كه پيغمبر عليه السلام آورده از جانب اللّه تعالى بر دو قسم است: يكى راه و روشى كه در جمله فريضه است، مثل فرايض يوميّه، دست زدن به آن راه و روش راه يافتن به حق است و ترك آن، گمراهى است. ديگرى راه و روشى كه در جمله غير فريضه است، مثل نوافل يوميّه، دست زدن به آن كمالى است آدمى را و ترك آن بِالكلّيّه نيافته گى است، به معنى اين كه تارك آن بالكلّيّه بزه و محروم از ثواب عظيم مى شود، اگر چه مستحقّ عذاب جهنّم نشود. اصل: تَمَّ كِتَابُ العَقْلِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَميْنَ وَيَتْلُوْهُ كِتَابُ التَّوْحِيد.

شرح: اين از الحاقات كاتبان مى نمايد. يعنى: تمام شد كتاب عقل، و سپاس خدايى را كه صاحب كلِّ اختيار همه آفريدگان است. و بعد از كتاب عقل، كتاب توحيد است. فَرَغَ الشَّارِحُ مِنْ شَرْحِ هذَا فِي يَوْمِ الْأَرْبَعَاءِ، الثَّامِنِ وَالْعَشْرِ مِنْ شَهْرِ مُحَرَّمِ سَنَةِ خَمْسٍ وَ سِتِّينَ وَ أَلْفٍ هِجْرِيَّهً. هزاران درود و هزاران سلام ما بر محمّد و آلش تمام.