93. امام صادق عليه السلام: تعويذ (نشاط و شادى)، در ده چيز است: قدم زدن، سوارى، در آب غوطه خوردن، به سبزه نگريستن، خوردن و آشاميدن، به زنِ خوش‌سيما نگاه كردن، آميزش جنسى، مسواك زدن، سر را با خَطْمى در حمّام و جز آن شستن، و با مردمان هم‌سخن شدن.[1]

94. الفقه المنسوب للإمام الرضا عليه السلام: روايت مى‌كنم كه اگر چيزى موجب افزايش [نيرو و نشاطِ] بدن باشد، ماساژ دادن بدن و لباس نرم، همچنين بوى خوش و استحمام، [جزيى از] آن است، و اگر [گزارش شود كه‌] مرده‌اى در اثر ماساژ دادن زنده شده است، من آن را انكار نمى‌كنم.

95. امام رضا عليه السلام: هر كس مى‌خواهد مزاج صفراوى‌[2] را فرو بنشاند، هر روز، چيزى تَر

بخورد، بدن خويش را باد بزند، كمتر حركت كند، و به آن كه وى را دوست دارد، فراوان بنگرد.[3]

[1]. در المحاسن و الخصال، به جاى كلمه« النشرة»، يعنى تعويذ، واژه« النشوة»، يعنى شور سرمستى آمده است.

[2] پيشينيان، به چهار مزاج اصلى معتقد بودند: صفراوى گرم و خشك، دَمَوى گرم و مرطوب، سوداوى يا ماليخوليايى سرد و خشك، و سرانجام، بلغمى سرد و مرطوب.

[3]. در طبّ الإمام الرضا عليه السلام به جاى« هر روز چيزى تَر بخورد»، عبارت« هر چيز سرد و نرم را بخورد» و به جاى« حركت كند» عبارت« راست بِايستد»، آمده است.