5/ 18 آنچه براى درمان ذات الجَنب سودمند است‌

549. صحيح البخارى‌ به نقل از امّ قيس: همراه با يكى از كودكانم و در حالى كه به سبب گلودرد، كام وى را با انگشتْ فشرده بودم، بر پيامبر خدا وارد شدم. فرمود: «چرا كامِ كودكان خود را چنين مى‌فِشُريد و بالا مى‌آوريد؟ بر شما باد كه از اين عود هندى‌[1] بهر ه بريد. در اين چوب، هفت درمان است كه يكى از آنها [درمان‌] ذات الجَنْب‌[2] است».

550. سنن الترمذى‌ به نقل از زيد بن ارقم: پيامبر خدا به ما فرمود: «ذات الجنب را با بُستك دريايى و روغن زيتون، درمان كنيم».

551. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس سُداب‌[3] بخورد و بر آن بخوابد، از سرگيجه و ذات الجنب، ايمن باشد.

[1] عود هندى: گفته‌اند همان بُستك دريايى است. همچنين گفته‌اند: عودى است كه براى خوش‌بو كردن، دود مى‌كنند.

[2] ذات الجنب: درد پهلو، بَرسام، نوعى بيمارى پهلو، درد و آماس پهلو، ورم حادّ مولم در نواحى صدر، ورم حجاب مستبطن، دردى است به دنده‌ها با سرفه و تب، سينه‌پهلو، ورم حادّ مولم كه در نواحى سينه پيدا شود كه قسمى از آن را« شوصة»، قسمى را« برساما» و قسمى را« ذات الجنب ساده» گويند( لغت‌نامه دهخدا).

[3] معناى سداب در ج 1، ص 247 آمد.