270. مسند ابن حنبل‌ به نقل از ابوفاخته، از امام على عليه السلام: از پيامبر خدا شنيدم كه مى‌فرمود: «هيچ مسلمانى، مسلمان ديگر را عيادت نكند، مگر اين كه از پگاه تا شامگاه، هفتاد هزار فرشته بر او درود فرستند و خداوند، براى او" خريفى" در بهشت قرار مى‌دهد».

پرسيدم: اى امير مؤمنان! مقصود از «خَريف» چيست؟

فرمود: «نهرى كه نخل را سيراب كند».

271. امام على عليه السلام: براى شش تن، بهشت را ضمانت مى‌كنم: ... مردى كه به عيادت بيمارى روانه شود و بميرد، براى او بهشت است.

272. امام باقر عليه السلام: در مناجات‌هاى موسى عليه السلام با پروردگار خويش آمده است كه پرسيد: پروردگارا! پاداش عيادت بيمار به چه مرتبه‌اى رسيده است؟

خداوند عز و جل فرمود: «فرشته‌اى را با او مى‌گمارم كه تا رستاخيز، وى را در قبرش عيادت كند».

273. امام صادق عليه السلام: هر مؤمنى كه مؤمنى ديگر را در هنگام بيمارى‌اش براى خداوند عز و جل عيادت كند، خداوند، فرشته‌اى از فرشتگان عيادت كننده را با او مى‌گمارد كه در قبرش از وى عيادت نمايد و تا روز قيامت براى وى آمرزش بطلبد.

274. امام صادق عليه السلام: هر مؤمنى كه مؤمن بيمار ديگرى را در زمان بيمارى‌اش به هنگام صبح عيادت كند، هفتاد هزار فرشته، او را همراهى كنند و چون‌

[در نزد او] بنشيند، رحمت، او را در ميان مى‌گيرد و فرشتگان براى او از خداوند عز و جل آمرزش طلبند تا زمانى كه شامگاه فرا رسد؛ و اگر هم او را شامگاهان عيادت كند، او را پاداشى همانند باشد تا زمانى كه شب را به صبح برساند.