درآمد

در روايات اسلامى، بيمارى به عنوان زندان بدن و يكى از سخت‌ترين بلاها تعريف شده است. از ديگر سو، همه مردم در طول زندگى خويش، كم و بيش گرفتار اين زندان مى‌شوند و طعم تلخِ بلاى بيمارى را مى‌چشند. از همين‌جاست كه پژوهشگر با پرسش‌هايى از اين دست، رويارو مى‌شود:

حكمت موجود در قرار دادن زندانى به نام «بيمارى» در نظام هستى چيست؟

آيا بهتر نيست كه خداوند، انسان را به گونه‌اى بيافريند كه در طول زندگى به بلاى بيمارى گرفتار نشود؟

اصولًا چرا انسان، بيمار مى‌شود؟ آيا مى‌توان كارى كرد كه انسان، هيچ‌گاه به زندان بيمارى گرفتار نيايد؟

پاسخ اين پرسش‌ها را با نگاهى به علّت بيمارى انسان، آغاز مى‌كنيم: چرا انسان بيمار مى‌شود؟

پاسخ دانش پزشكى به اين پرسش، بيان عوامل مادّى انواع بيمارى‌هاست، بدين معنا كه علّت يك بيمارى ممكن است وراثت، يا انتقال ميكروب، يا تغذيه بد، يا عوامل ديگر از اين دست باشد. امّا مسئله اصلى اين است: آيا آنچه در جهان طب، عوامل بيمارى شناخته مى‌شوند، علل تامّه‌اند يا آن كه ممكن است‌