ستايش ، خداوندگارى را سزاست كه ما را به اين راه ، رهنمون گرديد و اگر او هدايتمان نكرده بود ، ما را توان هدايت يافتن نبود . و درود خداوند بر آن راهنما به سوى او در شب ظلمانى ؛ كسى كه گام هايش در لغزشگاه هاى جاهليت استوار ماند ، و درود بر خاندان برگزيده و سرآمد و نيك او ، و بر يارانش كه بهترينْ ياران بودند ؛ دعوتش را لبيك گفتند و به محضرش شتافتند و در اجابتش گوى سبقت از يكديگر ربودند . اسلام ، برنامه سعادت ، رفاه و تكامل مادّى و معنوى همه انسان هاست. قرآن كريم ، تصريح مى فرمايد كه پيوندِ با خدا و پيروى از آيينى كه آفريدگار هستى ، مردم را بدان دعوت كرده ، ضامن سعادت دنيا و آخرت انسان است: «مَّن كَانَ يُرِيدُ ثَوَابَ الدُّنْيَا فَعِندَ اللَّهِ ثَوَابُ الدُّنْيَا وَالاْخِرَةِ . [1] هر كس پاداش دنيا را مى خواهد ، پاداش دنيا و آخرت نزد خداست» . قرآن تأكيد مى كند كه اگر اين برنامه در زندگى اجتماعى انسان به اجرا درآيد ، بركات الهى از هر سو ، جامعه بشر را فرا خواهد گرفت و انسان ، نه تنها در آخرت ، بلكه در دنيا نيز به زندگى آرمانى خود ، دست خواهد يافت: «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى ءَامَنُواْ وَاتَّقَوْاْ لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَـتٍ مِّنَ السَّمَآءِ وَالأَْرْضِ . [2]