نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 916
استفهام تنبيهي
استفهام تنبيهي
(پرسش به قصد
آگاه کردن مخاطب به يک مطلب)
«تنبيه» يعنى آگاهکردن، اعلام و اخطار، و «استفهام
تنبيهى» -از اقسام استفهام مجازى- به اين معنا است که گوينده براى آگاهى مخاطب، کلام
خود را به صورت سؤال مىآورد؛ مانند:
1.((أَلَمْ
تَرَ إِلَى الَّذِى حَآجَّ إِبْرَاهِيمَ فِى رِبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ...)
؛ )آيا از (حال) آن كس كه چون خدا به او پادشاهى داده بود (و بدان مىنازيد،
و) در باره پروردگار خود با ابراهيم محاجّه (مى) كرد، خبر نيافتى؟ (بقره//
258) .
[1]زركشي ، محمد
بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد2;صفحه 340
[2]سيوطي ، عبد
الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه 271
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 916