نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 870
استعاره محسوس به معقول
استعاره محسوس به معقول
(حسّى بودن مستعارٌمنه و عقلى بودن مستعار
و مستعارٌله)
استعارهاى را که مستعارمنه آن، حسى،
و مستعار و مستعارله، عقلى باشد «استعاره محسوس به معقول» گويند؛ مانند:
1.((... مَّسَّتْهُمُ الْبَأْسَاء
وَالضَّرَّاء...))(بقره// 214) . در اين آيه
مستعارمنه (مسّ) يک امر حسى و مستعارله «تحمل شدت»، و جامع (مستعار) «ممسوس» است که
اين دو عقلىاند.
2.((... فَهُوَ عَلَى نُورٍ مِّن
رَّبِّهِ...))(زمر// 22) . مستعارمنه در اينجا
«روشني» است که مىتوان حس کرد؛ ولى مستعارله يعنى «هدايت» و جامع آن (باز هم «هدايت»
است) هر دو عقلىاند.
[1]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد3;صفحه 442
[2]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه 151
[3]صالح ، صبحي ، 1926 -;مباحث فى علوم القرآن;صفحه
324
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 870