نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 3819
قصور زمان
قصور زمان
(تنگى وقت در بيان مقصود؛ يکى از اسباب
ايجاز حذف)
قصور زمان، يکى از اسباب ايجاز حذف است؛
بهاين معنا که زمان کوتاه باشد و وافى به طولانى کردن سخن نباشد؛ به طورى که اگر گوينده
مشغول بيان محذوف شود، امر مهمى فوت خواهد شد. اين همان فايده باب تحذير و اغرا است
که هر دو در مثال ذيل جمع شدهاند:((نَاقَةَ
اللَّهِ وَسُقْيَاهَا))(شمس// 13) . که در
تقدير چنين است: «ذروا ناقة الله فلا تقربوها و الزموا سقياها».
[1]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه 190
[2]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد3;صفحه 105
[3]معرفت ، محمد هادي ، 1309 -1385.;التمهيد
فى علوم القرآن;جلد5;صفحه 388
[4]كمالي دزفولي ، علي ، 1292 -;قرآن ثقل
اكبر;صفحه 240
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 3819