22

توحيد استدلالى و فطرى

31. (أَلَمْ تَرَ أَنَّ الفُلْكَ تَجْرِى فِى الْبَحْرِ بِنِعْمَتِ اللّهِ لِيُرِيَكُمْ مِنْ آياتِهِ إِنَّ فِى ذلِكَ لآيات لِكُلِّ صَبّار شَكُور);

«آيا نمى بينى كه كشتى در ]پرتو[نعمت خدا]باد[ در دريا مى گردد تا ]خدا[دلايل توحيد خود را به شما نشان دهد. در اين باره براى هر فرد صبور و بردبار ]كه آماده است رنج مطالعه را تحمل كند[و شاكر و سپاسگزار ]كه در برابر حق خاضع باشد[ نشانه هاى زيادى است.»

32. (وَإِذَا غَشِيَهُمْ مَوْجٌ كَالظُّلَلِ دَعَوُا اللّهَ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمّا نَجَّاهُمْ إِلََى الْبَرِّ فَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمَا يَجْحَدُ بِآياتِنَا إِلاّ كُلُّ خَتّار كَفُور);

«و چون موجى كوه آسا آنان را فرا گيرد، خدا را بخوانند و اعتقاد ]خود[را براى او خالص گردانند، و]لى[ چون نجاتشان داد و به خشكى رساند، برخى از آنان ميانه رو هستند و نشانه هاى ما را جز هر خائن ناسپاسگزارى انكار نمى كند.»