كرد.[1]

همچنين امام (عليه السلام) بر قبايل هفتگانه كوفى، كه نخيله از وجود آنان موج مى زد، مجموعاً هفت فرمانده معيّن كرد كه تاريخ اسامى آنان را ضبط كرده است.[2]

اعزام پيشرزمان

مسئله تعيين فرماندهان كل به پايان رسيد وامام (عليه السلام) عقبة بن عمرو انصارى را، كه از سابقان در اسلام واز كسانى بود كه با پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)در «عقبه» بيعت كرده بود، جانشين خود قرار داد وفرمان آماده باش صادر كرد.

درآن هنگام كه اردوگاه كوفه از سپاهيان اسلام موج مى زد، گروهى كه در دوران حكومت عثمان به جرم اعتراض به حكومت وقت به كوفه تبعيد شده بودند دور هم گرد آمدند وچنين شعار دادند:«قَدْ آنَ لِلّذينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ»: وقت آن رسيده كه كسانى كه از خانه هاى خود بيرون رانده شدند، براى نبرد با دشمن آماده شوند.[3]

ابتدا امام (عليه السلام) دو هنگ دوازده هزار نفرى را، به عنوان پيشرزمان، روانه مسير شام كرد وفرماندهى يك هنگ هشت هزار نفرى را بر عهده زياد نهاد ويك هنگ چهار هزار نفرى را به هانى سپرد وبه هر دو دستور داد كه با كمال اتحاد راه شام را در پيش بگيرند وهرجا كه با دشمن رو به رو شدند همانجا اردو بزنند.[4]

***