پيروى از على همراه با دين است ودنيا با آن نيست، در صورتى كه پيروى از معاويه واجد دنيا وقدرت است.

از روى آرزو وطمعى كه در قدرت دارم با كمال بصيرت دنيا را پذيرفتم، ولى اين گزينش عذر وحجّتى ندارم.

آن گاه روانه شام شد وبا دوست ديرينه خود به بحث وگفتگو پرداخت ونقشه هايى براى براندازى امام على (عليه السلام) طرح كرد كه بعداً بيان خواهد شد.

همكارى دو سياستباز كهنه كار

سرانجام عمرو عاص، سياستباز كهنه كار«بَنى سهم» وماكياوليست معروف عصر خود، دنيا را بر آخرت ترجيح داد واز فلسطين روانه شام شد تا در دوران پيرى وفرتوتى بار ديگر حكمران مصر شود. او از نياز معاويه به تدبير وسياست خود كاملاً آگاه بود، لذا كوشش كرد كه به ازاى دادن قول همكارى به معاويه او را ملزم به پرداخت بهاى سنگينى سازد[1] ودر طىّ مذاكره پيوسته مطالب را دست به دست مى كرد تا علاقه معاويه را به خود بيش از پيش جلب كند.

درنخستين جلسه مذاكره، معاويه سه مشكل را مطرح كرد كه از آن ميان، آمادگى على (عليه السلام) براى حمله به سرزمين شام بيش از هر چيز ذهن او را مشوّش ساخته بود. اينك متن مذاكره آن دو را، بدون كم وزياد، از «تاريخ صفّين» نصر بن مزاحم نقل مى كنيم.

معاويه: چند روز است كه سه موضوع فكر مرا به خود مشغول ساخته است وپيوسته در اطراف آنها مى انديشم واز تو مى خواهم كه راه حلّى براى آنها نشان دهى.

عمرو عاص:اين سه مشكل چيست؟