ودفاتر دولتى به سال هجرى نوشته شد.[1]

آرى، درست است كه ميلاد يا مبعث پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) حادثه بزرگى است، ولى در اين دو روز، اسلام درخشش چشمگيرى نداشته است; روز ميلاد پيامبر، خبرى از اسلام نبود و روز مبعث، اسلام نظام وكيانى نداشت.ولى روز هجرت، سرآغاز قدرت مسلمانان وپيروزى آنان بر كفر وروز پايه گذارى حكومت اسلام است; روزى است كه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) سرزمين شرك را ترك گفت وبراى مسلمانان وطن اسلامى پديد آورد.

حضرت على(عليه السلام) يگانه مرجع فتوا در عصر خليفه دوّم

گسترش اسلام، پس از درگذشت پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)، در ميان اقوام وملل گوناگون سبب شد كه مسلمانان با يك رشته حوادث نوظهور رو به رو شوند كه حكم آنها در كتاب خدا و احاديث پيامبر گرامى وارد نشده بود.زيرا آيات مربوط به احكام وفروع محدود است واحاديثى كه از پيامبر اسلام (صلى الله عليه وآله وسلم) در باره واجبات ومحرّمات در اختيار امّت بود از چهار صد حديث تجاوز نمى كرد.[2] از اين جهت، مسلمانان در حلّ بسيارى از مسائل كه نصّ قرآنى وحديث نبوى در باره آنها وارد نشده است با مشكلاتى مواجه مى شدند.

اين مشكلات، گروهى را بر آن داشت كه در اين رشته از مسائل به عقل ورأى خويش عمل كنند وبا استفاده از معيارهاى ناصحيح، حكم حادثه را تعيين كنند.