كه ذكر شد معنى كنيم.

ثالثاً: چگونه مى توان گفت كه پيامبران هيچ آگاهى از وضع امت خود ندارند در حالى كه پيامبر در محشر و روز گردآورى پيامبران، در محكمه عدل الهى چنين مى گويد:

(وَقالَ الرَّسُولُ يا رَبِّ إِنَّ قَومى اتَّخَذُوا هذا القُرآنَ مَهْجُوراً).[1]

«در چنين روزى پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) مى گويد: پروردگارا امت من، قرآن را ترك كردند ».

و با در نظر گرفتن سياق آيات بالأخص آيه ماقبل :

(وَيَوم يَعَضُّ الظّالِمُ عَلى يَدَيهِ).

«روزى كه ستمگر دست به دندان مى گيرد».

روشن مى شود كه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) روز بازپسين اين چنين سخن مى گويد.

رابعاً: چگونه مى توان گفت كه در چنين روزى پيامبران آگاهى از وضع امت خود ندارند در صورتى كه در اعراف گروهى، نيكوكاران و بدكاران را با سيماى آنان مى شناسند و چنان كه مى گويد: