مادر و برادرت مى آيى و آنان در اشتياق امدن تو بسر مى برند، آنگاه فرمود:

«وَإِنَّ لَكَ فِى الْجَنَّةِ دَرَجات لا تَنالُها إِلاّ بِالشَّهادَةِ».

«براى تو در بهشت درجاتى است كه جز با شهادت در راه خدا به آن نايل نمى شوى».[1]

7. حكومت صالحان در زمين

يكى از قوانين حاكم بر زندگى و تاريخ بشر كه قرآن آن را ترسيم نموده است، اين است كه وراثت زمين و خلافت نهايى بر آن، از آنِ صالحان و متّقيان است، اين قانون از نظر تاريخى دو مرحله دارد:

1. مرحله گذشته و حال.

2. مرحله آينده و نهايى.

در طول تاريخ زندگى اجتماعى بشر از آغاز تاكنون، پيوسته، مترفان و مستكبرانى چون نمرود و فرعون براى برده گيرى و بهره كشى از انسانها در برابر مناديان آزادى و عدالت چون ابراهيم و موسى به ستيزه جويى و دشمنى برخاسته و با ترفندهاى خاصى شيطانى، مردم را به استضعاف كشانيده اند و با درهم شكستن شخصيت و منش انسانى آنان[2] به اهداف نامشروع خود نائل گرديده و خلافت و وراثت زمين را از آن خود ساختند، امّا سرانجام، پيامبران الهى و متقيان و صالحان بر آنان پيروز گذشته و بدين طريق تقدير و قضاء خداوندى بر سپردن امر حكومت وخلافت به صالحان و پرهيزگاران، جامه عمل پوشيد.