را يك نوع ادعاى بدون دليل مى خوانند و هرگز باور نمى كنند كه ميان اين دو نوع كار كه يكى ريشه ايمانى و معنوى و جنبه هدفى دارد، و ديگرى كه بر اساس رياكارى و صحنه سازى و منافع شخصى استوار است، چنين تفاوتى باشد.

ولى توجه به يك مطلب، گفتار ما را ثابت مى كند زيرا كارهاى افراد هدفدار، داراى عوامل درونى عميق بوده كه ريشه هاى آن در اعماق روح و روان آنها جاى دارد، و همين عوامل ريشه دار و درونى سبب مى شوند كه كار، پايدار گردد و براى هميشه ثمربخش باشد امّا كارهاى افراد ريايى و غير هدفى از يك سلسله عوامل سطحى و ظاهرى متحول و ناپايدار سرچشمه مى گيرند كه با وزش نسيمى لرزان مى شوند، و با لرزش خود، اصل كار را نيز ناپايدار و لرزان مى سازند.

تجربه نشان مى دهد كه انگيزه هاى معنوى و درونى همواره ثابت تر و پا برجاتر بوده ولى موضوعات سطحى و برونى هميشه در معرض نوسان و دگرگونى هستند، مثلاً حرارت داخل بدن هميشه ثابت و يك نواخت بوده ولى حرارت سطحى و ظاهرى آن در معرض اختلاف و دگرگونى است، حرارت آب هاى زيرزمينى و قعر اقيانوس ها، درجه ثابت دارند و اگر هم اختلاف و نوسانى داشته باشند در شعاع بسيار كوتاهى است و هرگز دچار اختلاف و نوسان هاى آب هاى سطح زمين نمى گردند.

كارهاى هدفى از يك سلسله عوامل ثابت و پايدار مانند رضاى