طبيعى و هر دو موجود بدون اين كه يكى اصل باشد وديگرى فرع، دربرابر اين حكم عقلى يكسانند.

اگر خرد باور نمى كند كه يك ماشين حساب بدون برنامه ريزى وطرح عالمانه پديد آمده باشد ويا باور نمى كند كه پالايشگاهى بدون برنامه ريزى مهندسان تحقق يافته باشد، همه وهمه به خاطر يك قاعده كلّى است وآن مطالعه ماهيت كار است. به ديگر سخن: هر موجودى كه جامه وجود پوشيده ودر هستى آن انتخاب وگزينش، همكارى وهم آهنگى، هدف دارى وهدفگرايى مشاهده گردد، خود بازبان بى زبانى مى گويد:در پيدايش من عقل وخرد، درك وشعور مدخليت كامل داشته است.