پس آن دو را فراخواند آنها نيز فرمانبردار او گرديدند، بعد خداوند ما را به پنج اسم از اسماء خودش نامگذارى فرمود. پس خداوند محمود است و من محمّد و خداوند على و بلندمرتبه است و اين على است و خداوند فاطر است و اين فاطمه، و خداوند احسان است و اين حسن و خداوند محسن است و اين حسين مىباشد». [1]

روشن است كه اين تقسيم شدن نور درميان پنج تن از جهت تكوين و خارج ثمرهاش ولايت تشريعى و تكوينى اهل بيت مىباشد.

4- آنچه در مورد مصحف فاطمى گذشت و احاديثى كه در مورد آن وارد شده بود.

5- روايتى است كه صدوق از حضرت امام رضا در مورد ازدواج حضرت فاطمه با امير المؤمنين على عليه السلام نقل مىكند تا آنجا كه مىفرمايد:

«اى راحيل (نام يكى از فرشتگان) يكى از بركات من بر آن دو نفر (على و فاطمه) اين است كه هر دو را دوستدار خودم گردانيدم و هر دو را حجت خودم بر بندگان قرار دادم و به عزت و جلالم قسم كه از اين دو خلقتى بروز خواهم داد و از اين دو نسلى مبارك و پاك قرار خواهم داد كه خزائن و معادن من در زمين خواهند بود و بعد از انبيا و رسولان به آنها بر خلق احتجاج خواهم كرد سپس رسول خدا فرمود جبرئيل به من خبر داده است كه بهشت و ساكنان آن مشتاق زيارت آن دو نفر (على و فاطمه) هستند». [2]

[1] . بحار الأنوار، ج 43، ص 6؛ ج 30، ص 68؛ ج 35، ص 27 و 28؛ ج 37، ص 82؛ ج 40، ص 64؛ ج 47، ص 167؛ ج 43، ص 17 و ج 57، ص 202- 192.

[2] . عيون اخبار الرضا عليه السلام، ص 176؛ و در ضمن روايت ديگرى از امام صادق در امالى شيخ صدوق به دو سند نقل شده است و در بحار الأنوار، ج 43، ص 103- 101.