خداوند تعالى نازل فرمود: وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي الْقُرْبى وَ الْيَتامى وَ الْمَساكِينِ وَ ابْنِ السَّبِيلِ و خمس را به پنج قسم تقسيم فرمود: ما أَفاءَ اللَّهُ عَلى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرى فَلِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي الْقُرْبى وَ الْيَتامى وَ الْمَساكِينِ وَ ابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِياءِ مِنْكُمْ و آنچه مخصوص خداست به رسولش تعلق مىگيرد و آنچه مخصوص رسول خداست به ذوى القربى تعلق مىگيرد و ما ذوى القربى هستيم، خداوند تعالى مىفرمايد: قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى.

ابو بكر بن ابى قحافه به عمر بن خطاب نگاهى كرد و گفت: چه مىگويى؟ عمر گفت: ايتام و مساكين و در راهماندگان چهكسانى هستند؟

فاطمه عليها السلام فرمود: ايتام افرادىاند كه به خدا و رسولش و ذوى القربى ايمان دارند و مساكين كسانى هستند كه با آنها در دنيا و آخرت سكونت مىكنند و ابن السبيل پويندگان راه آنهايند. عمر گفت: اگر چنين باشد پس همه خمس و فىء براى شما و مواليان و شيعيان شماست؟

فاطمه عليها السلام فرمود: اما فدك را خداوند فقط براى من و فرزندانم واجب فرمود نه مواليان و شيعيان ما و اما خمس، خداوند آن را براى ما و شيعيانمان تقسيم فرمود؛ همانطور كه در كتاب خدا آمده است. عمر گفت:

پس ديگر مهاجرين و انصار و تابعين چه حقى دارند؟ فاطمه فرمود: اگر آنها نيز از مواليان و شيعيان ما باشند از صدقاتى كه خداوند قسمت فرموده و آن را در كتابش واجب نموده است سهم مىبرند همانطور كه خداوند عز و جل مىفرمايد: إِنَّمَا الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَ الْمَساكِينِ وَ الْعامِلِينَ عَلَيْها