وَ ما أَنْزَلْنا عَلى عَبْدِنا يَوْمَ الْفُرْقانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ وَ اللَّهُ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ؛ [1]

بدانيد هرگونه غنيمتى بدست آوريد، خمس آن براى خدا و براى پيامبر و براى نزديكان و يتيمان و مسكينان و واماندگان در راه (از آنها) است اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدايى حق از باطل روز درگيرى دو گروه (باايمان و بىايمان) [- روز جنگ بدر] نازل كرديم ايمان آوردهايد و خداوند بر هرچيزى تواناست.

انفال همان فيء است، كه ولايت و حق تصرف آن فقط مخصوص خدا، رسول، ذوى القربى و اهل بيت پيامبر است.

در فقه آمده است كه انفال و فيء شامل همه منابع طبيعى و ثروت ملى مسلمين است، تعريف انفال در فقه چنين آمده است:

انفال و فيء هر زمينى است كه ساكنان آن رفته باشند يا اينكه آن را بدون جنگ و خونريزى تسليم كرده باشند يا سرزمينى كه در اثر خرابى خالى از سكنه شده باشد و قله كوهها و معادن و ارث به جاى گذاشته از كسىكه هيچ وارثى نداشته باشد و غنيمتهاى جنگى كه بدون اذن و اجازه امام باشد و همچنين خمس غنائم جنگى و سود تجارتها و صناعات و غير اينها و همچنين آنچه از معادن و گنجها استخراج مىشود و يا به وسيله غواصى از عمق دريا بيرون آورده مىشود و خمس مالى كه به حرام مخلوط شده باشد و خمس زمينى كه اهل ذمه از مسلمان مىخرد و در منابع شيعه و سنى آمده است كه رسول خدا خمس سود و تجارت و كسب را

[1] . همان، آيه 41.