يعنى موعظه‌هاى رسا چنين اثرى را در اهلش مى‌گذارد، با آنكه حضرت مى‌دانستند او در معرض وقوع در چنين هلاكتى است، و به همين جهت ابتدا از بيان اوصاف متقين طفره ميرفتند و پاسخ او را نمى‌دادند، و وقتى او اصرار كرد حضرت چنين بيان شيوايى فرمود كه جان او را گرفت.

6- وقتى لشكريان معاويه به انبار حمله كردند و به غارت آن مناطق پرداختند اميرالمومنين عليه السلام خطبه‌اى خواندند و در ضمن آن فرمودند:

وارد خانه زن مسلمان و زن كافرى، 24 «خبر به من رسيده كه يكى از سربازان معاويه وارد خانه زن مسلمان و زن كافرى كه در پناه اسلام است شده، و خلخال و دستبند و گردن بند و گوشواره‌هاى آنها را به غارت برده است، در حالى كه هيچ وسيله‌اى براى دفاع جز گريه و التماس كردن نداشته‌اند. لشكريان شام با غنيمت فراوان رفتند بدون اينكه حتى يك نفر از آنها زخمى بردارد و يا قطره خونى از ايشان ريخته شود. اگر براى اين حادثه مسلمانى از روى تأسف بميرد ملامت نخواهد شد و از نظر من سزاوار است.» [1]

بايد بدانيم كه اميرالمومنين عليه السلام ميزان حق است و اهل مبالغه گويى نيست، تا همانند سياستمداران چپاول‌گر با بزرگ كردن چيزى كه بزرگ نيست مردم را ترغيب به جنگ كند. سخن او عين حق و حقيقت است. او مى‌فرمايد هتك حرمت حكومت اسلامى و شكستن حد و مرز

[1] . نهج البلاغة، شريف رضى: خطبه 27.