4- امام رضا عليه السلام فرمودند:

«إِنَّ يَوْمَ الْحُسَيْنِ أَقْرَحَ جُفُونَنَا وَ أَسْبَلَ دُمُوعَنَا». [1]

«روز حسين پلكهاى چشم ما را زخم كرده و اشك‌هاى ما را ريزان نموده است».

6- در زيارت ناحيه وارد شده است كه:

«وَ أُقِيمَتْ لَكَ الْمَأْتَمُ فِي أَعْلَى عِلِّيِّينَ وَ لَطَمَتْ عَلَيْكَ الْحُورُ الْعِين». [2]

«براى تودر اعلى عليين مجالس عزا و ماتمكده‌ها بنا شده وحور العين به خاطر تو به صورت خود لطمه زده است».

اينها قطره‌اى از درياى روايات فراوانى است كه در اين باب وارد شده وتمامى آنها گوياى يك مطلب است، وآن اين كه ملاك شعائر حسينى و عزاى بر مظلوم بسيار مهم‌تر وقوى‌تر از بسيارى از احكام ديگر است. بنا براين اگر تزاحمى ميان اين دو رخ داد شعائر حسينى بى‌چون و چرا مقدم خواهد بود.

وجه اهميت اين است كه اين شعائر مرتبط با ولايت است كه‌ «لَمْ يُنادِ بِشَى‌ءٍ كَمَا نُودِيَ بِالوِلايِةِ» [3]، و مرتبط با سيدالشهداست كه او نفس رسول خدا و چراغ هدايت و كشتى نحات است، اگر شعائر ا از بين‌

[1] . بحارالأنوار، علامه مجلسى: 44/ 283.

[2] . بحارالأنوار، علامه مجلسى: 98/ 322.

[3] . اصول كافى، شيخ كلينى: 2/ 18.