ن- خودنمايى‌ گاه جلسه‌اى تشكيل مى‌گردد، از هر درى سخن به ميان مى‌آيد و هر كس چيزى مى‌گويد.
شركت در بحث و گفت‌وگو، خودنمايى كردن و همانند ديگران چيزى گفتن، انگيزه‌اى‌است براى اينكه شخص به‌قصد خودنمايى، پ آيين رازدارى در اسلام 85 خاتمه ص : 84 رده از رازى بردارد تا همه را به تعجب وادارد و نظر ديگران را متوجه خويش كند تا با ديده بزرگى و عظمت به‌او بنگرند.
س- موارد ديگر - كوتاهى و عدم دورانديشى؛ گاهى انسان بر اثر سهل‌انگارى و عدم احتياط، اسرار را لو مى‌دهد.
امام على 7 فرمود:
«ثَمَرَةُ التَّفْريطِ النَّدامَةِ وَ ثَمَرةُ الْحَزْمِ السَّلامَةِ»[1]

ثمره كوتاهى در امور، پشيمانى و ثمره دورانديشى و احتياط، سلامتى است.
گاهى ميل به خودنمايى كه ناشى از ضعف شخصيتى افراد است، باعث افشاى اسرار مى‌شود.
همچنين ساده‌انديشى و ارتباطات غلط مى‌توانند زمينه افشاى اسرار را فراهم سازند.

[1] غرر و درر، ج3، ص322، انتشارات دانشگاه تهران.