با اين وصف، خداوند متعال با كرم و بزرگوارى از بسيارى از نعمتهاى خود چشمپوشى كرده و آنها را به رخ انسان نمىكشد. تنها در مواردى برخى نعمتهاى بزرگ و مهم را به طور كلى يادآور مىشود، تا شايد انسانها سپاس او را به جاى آورند، كه به چند نمونه آن اشاره مىكنيم: الف- فهم و بصيرت در قرآن كريم ضمن يادآورى نعمت بزرگ «درك و فهم» انسان، آن را از موارد شكرگزارى مىداند. وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصارَ وَالْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (نحل: 78) خداوند براى شما گوش و چشم و دل قرار داد شايد سپاسگزار باشيد. ب- روزى و پيروزى پيروزى بر دشمن و رزق و روزى نيز به نوبه خود از موجبات مهم سپاس از خداوند است كه انسان با اندكى دقّت درمىيابد كه در سراسر جهان كسى جز خدا رازق نيست و در شرايط سخت تنها او ياور انسان است. وَاذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَليلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِى الْأَرْضِ تَخافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَاويكُمْ وَ أَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (انفال: 26) و به ياد آوريد آن هنگام را كه اندك بوديد و در شمار مستضعفان اين زمين، بيم آن داشتيد كه مردم، شما را از ميان بردارند و خدا پناهتان داد و يارى كرد و پيروز گردانيد و از چيزهاى پاكيزه روزى داد، باشد كه سپاس گوئيد. ج- خلق شب و روز از جمله مواردى كه سبب سپاسگزارى فراوان مىشود خلقت شب و روز است كه خداوند با يك استدلال محكم، انسان را به يگانگى خود هدايت مىكند و ضمن بيان شگفتى شب و روز، انسان را به سپاسگزارى فرا مىخواند.