نتايج تحقيقات ديگرى كه در سال 1382 در بين برخى دانش‌آموزان انجام شده است،[1]نشان مى‌دهد سيگار، الكل و مواد مخدر به ترتيب بيشترين آمار مصرف را در بين دانش‌آموزان به خود اختصاص داده‌اند.

در اين زمينه 5/3 درصد دانش‌آموزان حداقل يك بار تجربۀ مصرف سيگار، 0/5 درصد تجربۀ مصرف حداقل يك بار مواد مخدر و 2/1 درصد تجربۀ مصرف حداقل يك بار الكل را داشته‌اند. به گفته مدير كل دفتر پيشگيرى از آسيب‌هاى اجتماعى آموزش و پرورش، 18/7 درصد دانش‌آموزان در معرض مصرف سيگار، 4/6 تا حدود زيادى در معرض مصرف سيگار، 13/3 درصد در معرض خطر مصرف مواد مخدر و 15/8 درصد در معرض مصرف الكل هستند.

بر اساس اين تحقيقات، خانواده، مدرسه، همسالان، محله و محيط زندگى، احساس خودباورى، اعتقادات مذهبى و دينى و پايبندى به آنها از عوامل مهم مصرف در بين دانش‌آموزان ذكر شده است كه در اين ميان تأثير دوستان و همسالان ناباب و خانواده و كنترل آن از اهميت بيشترى برخوردار بوده است.

قرآن و روايات ما نيز مملو از هشدار دربارۀ برقرارى دوستى‌هاى نامتعارف شده است.

داستان فرزند حضرت نوح (ع) يكى از آن نمونه‌ها است كه در قرآن كريم به آن اشاره شده است، همچنين روايات متعددى در اين زمينه وارد شده است كه در اينجا از بيان آنها خوددارى مى‌نماييم.[2] به هر حال والدين وظيفه دارند علاوه بر توجه جدى به اين آسيب خانوادگى دربارۀ خود، فرزندان را نيز به گونه‌اى تربيت كنند كه از گزينش دوستان ناباب خوددارى نمايند و آبرو، جان، مال و ايمان خانواده را در مقابله با اين آسيب جدى حفظ كنند.

تعارضات فرهنگى

عدم كارايى در انتقال فرهنگ از برخى نهادهاى فرهنگى، مى‌تواند منجر به انقطاع فرهنگى،

[1] دکتر علی رضا عصاره،آسیب های ناشی از تحولات خانواده، ص671.

[2] ر.ک عبدالمجید معادیخواه، فرهنگ آفتاب، ص2612-2595.