فرزندان خود درگيرى، نزاع و كشمكش ايجاد نموده و موجبات تنش، استرس، اختلاف و فروپاشى خانواده‌ها را فراهم نمايند.

پيشگيرى و درمان

آسيب‌هاى اعتقادى مذكور مى‌تواند به ناسازگارى، تعارض كلامى و غير كلامى، تشديد و تعميق اختلاف و در نهايت به جدايى عاطفى و قانونى زن و شوهر و فرزندان بينجامد. توجه به موارد زير مى‌تواند عامل پيشگيرى از اختلاف يا تشديد و مرتفع شدن آن گردد كه به اختصار ارائه مى‌گردد:

1. توجه به آموزه‌هاى دينى:

بسيارى از مشكلات خانواده‌ها، ناشى از عدم شناخت حقوق و وظايف و راههاى برقرارى رابطه بين افراد است. خوشبختانه اسلام نسبت به خانه و خانواده اهميت فراوانى قائل است و براى اينكه اين كانون مقدس، گرم نگه داشته شود و مكانى مناسب براى پرورش اعضاى آن باشد، آموزه‌هاى بسيار جالب و ارزنده‌اى ارائه نموده است. اين آموزه‌ها هم راهكار و هم تشويق خوب زيستن زن و مرد مى‌باشد. آموزش صحيح مسائل اعتقادى، مراجعه به متخصص اسلامى و تبعيت از نظرات تخصصى ايشان و پاسخ به شبهات و ردّ انحرافات و خرافه‌ها به صورت علمى دقيق، در قالب‌هاى گوناگون مى‌تواند با ايجاد همفكرى و هماهنگى منطقى بين اعضاى خانواده از آسيب‌هاى جدى اعتقادى در خانواده پيشگيرى كند و احياناً در صورتى كه خانواده‌ها گرفتار اين نوع آسيب‌ها باشند، اين راه حل براى درمان آنها بسيار مناسب است.

2. تقويت ايمان و اعتقاد

ايمان و اعتقاد به خداى يگانه كه داراى تمام صفات كمال است و از جانب پيامبران برگزيده و فرستادگان او به عنوان مهم‌ترين و اساسى‌ترين مسئله اعتقادى و زيربناى فرهنگ‌هاى الهى و مكتب‌هاى آسمانى بوده است، در سايه اعتقاد و ايمان راسخ به خداوند است كه زندگى براى انسان معنا پيدا مى‌كند و صبر و مقاومت در برابر آسيب‌ها و مشكلات خانواده آسان مى‌گردد.