خود مطرح كرده‌اند. در حالى كه از همين تعداد 56 درصد اظهار كرده‌اند كه از شوهرانشان كتك مى‌خورده‌اند، اما حاضر بوده‌اند در صورتى كه آنها خرجى بدهند همچنان به زندگى با آنان ادامه دهند.[1]

فرهنگ معيشت

مشكلات ناشى از توقعات روز افزون خانواده‌ها ممكن است موجب تعارض و اختلاف شود؛ زيرا در صورتى كه مرد نتواند خواسته‌هاى همسر خود را برآورده كند، زمينۀ رفتارهاى ناسازگارانه براى زن فراهم مى‌شود و يا حالت تسليم و درماندگى را در وى به وجود مى‌آورد و در هر صورت نظام خانواده دچار مشكلات متعدد مى‌گردد. از سوى ديگر، تجمل‌طلبى و غوطه‌ور شدن در مواهب مادى و احساس بى‌نيازى مستانه نيز موجب رفتارهاى برترى‌طلبانه[2] و ناسازگارى مى‌شود. گاه رسيدن ناگهانى خانواده‌اى به ثروت و قدرت خريد بالا نيز عاملى براى خود فراموشى و سركشى و اختلاف مى‌شود. توجه زياد به تجملات و ظواهر زندگى، زمينه را براى دور شدن از روابط انسانى مناسب فراهم[3] و افراد را از خود بيگانه مى‌كند. در اين حالت ارزشهاى اخلاقى و دينى جاى خود را به امتيازات مادى و تجملى مى‌دهد. از آنجا كه انسان در اين موارد سيرى‌ناپذير است[4] هيچ گاه از زندگى و تعامل با ديگران رضايت نخواهد داشت[5] و سپاسگزارى در او كم رنگ گشته، در نتيجه، روابط افراد به سردى و نفرت مبدل مى‌شود.[6] به هر صورت نبود فرهنگ معيشت مناسب در هر خانواده، ممكن است شيرازۀ آن را از هم بپاشد و موجب اضمحلال اقتصادى خانواده شود و سپس نابودى آن را فراهم سازد. از جمله مشكلاتى كه در حوزۀ فرهنگ معيشت و

[1] دکتر محمدحسین فرجاد، آسیب شناسی اجتماعی، انتشارات منصوری، ص162.

[2] ان الانسان لیطغی ان راه استغنی. (علق، 6-7)

[3] "المال ماده الشهوات" نهج البلاغه، حکمت58.

[4] "منهوم فی الدنیا لا یشبع عنها" مجلسی، بحارالانوار، ج2، ص35.

[5] کلینی، کافی، ج2، ص138.

[6] " لا یجتمع المال الا بخصال خمس..." شیخ صدوق، خصال، ص282 ح29.