آثار بازى‌هاى رايانه ويدئوئى[1]

انجمن روان‌شناسى امريكا و آكادمى پزشكى اطفال امريكا، علائم هشدار دهنده كه بايد مدّ نظر قرار گيرد را در سه گروه سنى ذيل تقسيم كرده است:

1. كودكان نوپا و پيش دبستانى؛

2. كودكانى كه به سن مدرسه رفتن رسيده باشند؛

3. نوجوانان (رده‌هاى سنى ده تا نوزده سال).

علائم هشدار دهندۀ كودكان نوپا و پيش دبستانى:

- كج خلقى‌هاى رفتارى بسيار؛

- طغيان‌هاى تهاجمى و پرخاشگرانه، غالباً بدون هيچ گونه دليل؛

- بيش فعالى، تابعيت از اميال آنى و نترس بودن؛

- سرباز زدن از دستورالعمل و راهنمايى بزرگترها؛

- عدم وابستگى و تعلق خاطر به والدين؛

- ترغيب به انجام بازى‌هاى خشونت‌آميز؛

- اعمال رفتار خشونت‌آميز عليه ديگر كودكان هم سن و سال خود.

علائم هشدار دهندۀ كودكانى كه به سن مدرسه رفتن رسيده باشند:

- عدم تمركز و توجه؛

- بر هم زدن و مختل نمودن فعاليت‌هاى كلاسى؛

- ناخوشى و كسالت در مدرسه؛

- ايجاد نزاع و درگيرى به طور مكرر در مدرسه؛

- دوستى با كودكان سركش و پرخاشگر؛

- عدم پيروى از بزرگسالان؛

[1] همان.