درس دوّم: استخدام «استخدام» در لغت به معناى به خدمت واداشتن و به كار گماشتن «1» و در اصطلاح فقه، نوعى اجاره است كه مىتوان از آن به عنوان «اجاره دادن نفس» تعبير كرد؛ چرا كه موضوع اجاره عبارت از «املاك» يا «انسان» است؛ «2» از اين رو، در استخدام، انسان طى قراردادى، توان كارى خود را در مدتى معين به كار فرما، مؤسسه، اداره و سازمانى اجاره مىدهد و در برابر حقوق و دستمزد معين برايش كار مىكند. شرايط استخدام با توجه به اهداف مؤسسات، ادارات و سازمانهاى مختلف گوناگون است و در مقررات استخدامى سپاه آمده است: «استخدام در سپاه عبارت است از گزينش افراد واجد صلاحيت براى انجام خدمت موظف در يكى از مشاغل پيشبينى شده در قانون.» «3» در حقوق ادارى، استخدام يعنى كسى را به خدمت گماشتن و براى خدمتى خواستن؛ خواه در مؤسسات رسمى و دولتى باشد خواه در مؤسسات ملى. «4» همچنين استخدام دولت