درس دوم: رابطه جهانبينى با ايدئولوژى هدف: در اين درس، هدف اين است كه فراگير: 1- بر نظرياتى كه درباره رابطه ميان جهانبينى و ايدئولوژى وجود دارد آگاه شود. 2- بر تبيين درست رابطه ميان جهانبينى و ايدئولوژى، توانا گردد. 3- رابطه جهانبينى با ايدئولوژى در قرآن را بشناسد. پس از آشنايى با مفهوم جهانبينى و ايدئولوژى، نوبت آن است كه به ارتباط ميان جهانبينى با ايدئولوژى توجه كنيم. در اين باره سه نظريه وجود دارد: 1- رابطه بين اين دو، رابطهاى توليدى است و حكمت عملى برگردان يا نتيجه منطقى حكمت نظرى است. 2- هيچ نوع رابطهاى بين دانش و ارزش وجود ندارد. 3- حكمت نظرى پايهاى براى حكمت عملى است. اينك به تحليل اين سه نظريه مىپردازيم: تحليل نظريه اول نظريه نخست بر اين پايه استوار است كه آنچه انسان از جهان هستى به عنوان قوانين حاكم به دست مىآورد، همان اسوه و الگوى زندگى فردى و اجتماعى او است. به عبارت ديگر، «بايدها» بهطور كامل زاييده «هستها» است.