عراق عليه جمهورى اسلامى ايران،داشتنِ استراتژى تبليغاتى بود كه به صورت هماهنگ از سوى مراكز مختلف پيگيرى مى‌شد.لطيف جاسم در اين‌باره مى‌گويد:

تبليغات بازتاب زنده‌اى است از واقعيت‌هاى اجتماعى،سياسى و مكتبىِ سازمان‌هاى سياسى؛لذا،هر تشكيلات نظامى با هر فلسفه‌اى،چه سرمايه‌دارى،چه سوسياليستى يا ليبرالى،ضرورتاً تبليغاتى منبعث از ماهيت خود خواهد داشت. [1]

اين عبارت گوياى اين نكته است كه تبليغات عراق از همان ابتداى نبرد به دليل مشخص بودن استراتژى نظامى‌اش،داراى خطوط مشخص و هماهنگ با هم بود.

دو-ثبات در تبليغات: تبليغات عراق عليه ايران با ثبات و پايدار بود.اين ويژگى عكس عمليات روانى ايران بود كه غالباً مقطعى و دفعى اجرا مى‌شد.بر همين اساس مى‌توان مشاهده كرد كه تبليغات عراق عليه ايران در طول جنگ، كم‌تر دستخوش تغيير گرديد و اگر تغييرى نيز مشاهده مى‌شد،با تغيير اهداف و استراتژى همراه بود.

سه-سادگى: سومين ويژگى تبليغات عراق عليه ايران،سادگى در حدّ ابتذال بود.رژيم بعث از اين ويژگى بسيار بهره گرفت،زيرا اين نوع ارائۀ مفاهيم در تبليغات موجب مى‌شد كه مردم عراق و ساير مخاطبان به‌خوبى اين مسائل را دريافته،با آن‌ها ارتباط برقرار كنند.بهره‌گيرى از موسيقى‌هاى كوچه و بازار استفاده از طرح‌هاى بسيار ابتدايى،بخشى از اين ويژگى بود.

چهار-بهره‌گيرى از تمام امكانات: ويژگى چهارم تبليغات عراق عليه ايران