حضرت امام چطور با اين نفس گرم مىگويند خيلى بيش از اينها است! بعد امام از حرف تفنگ خارج شدند و گفتند كه بدانيد اسلحه و مهماتى كه در كشور از پيش ذخيره شده، براى مقابله با كشورى مثل روسيه تعبيه شده؛ خيلى بيش از اين حرفها ما سلاح و مهمات داريم، برويد بگرديد و پيدا كنيد.
اين حرف امام در آن جلسۀ شوراى عالى دفاع يادم آمد و دلم يك اميدى گرفت. گفتم آقايان در موقع بيان برآورد نيروها و سلاح و مهمات يك رقمهايى گفتيد، اينطور نيست و ما خاطرمان جمع است. به اين صورت جلسه را ختم كرديم. بدين ترتيب خودمان گشتيم و كشف كرديم، يعنى در داخل كشور گشتيم، آمادگاهها رفتيم و ديديم و چيزهايى وجود داشت كه فرماندهان از آنها خبر نداشتند. ما نفربرهاى پىامپىوان داشتيم و تا مدّتى فرماندهان نظامى ما خبر نداشتند كه يك چنين چيزهايى وجود دارد، يعنى در جلسۀ شوراى عالى دفاع كه مطرح كرديم، اظهار بىاطّلاعى شد. بعد بنده گفتم كه مىدانم چه تعدادى داريم؛ در تحقيقاتى كه كرده بودم، باخبر شده بودم. از جمله چيزهايى كه فرماندهان اظهار بىاطّلاعى مىكردند، امّا بنده باخبر شده بودم، توپهاى 202 بود كه توپهاى سنگين است. [1]
چند روز پس از حكم حضرت امام (ره) مبنى بر عزل بنىصدر از فرماندهى كل نيروهاى مسلّح، حضرت آيةاللّه خامنهاى در خطبههاى نماز جمعه 29 خرداد 1360 در حالى كه تظاهرات وسيع و پرخروش نمازگزاران جمعه عليه بنىصدر به اوج خود رسيده بود، به تفصيل در بارۀ خيانتهاى بنىصدر سخن گفت و در فرازى از سخنان خويش، ضعف و خيانت او را در بارۀ جنگ و نيروهاى مسلّح اينگونه بيان فرمود: