فصل هفتم:امام خمينى و پيوند دفاع مقدّس با عاشورا

نه تنها جبهه كه مجموعۀ انقلاب اسلامى در نگاه امام خمينى(ره) جز جلوه و بارقه‌اى از كربلا نبود.او كه خود،محصول فرهنگ عاشورا و منادى و تداوم‌بخش آن نهضت عظيم بود،با نفس مسيحايى خويش نزديك‌ترين نسل را با نسلى كه در عاشوراى سال 61 هجرى عاشقانه و غريبانه در ساحل فُرات روياروى سى‌هزارنفر ايستادند و با ايثار و پاكبازى حماسۀ شگفت و بى‌همانند كربلا را رقم زدند،پروراند.

امام خمينى عاشوراآشنا و كربلاشناس بود و مى‌دانست كه پيكرۀ بى‌رمق اين نسل به خون نيازمند است و تنها با الهام از عاشورا مى‌توان حركتى بزرگ را رقم زد.براى همين،اشاره به كربلا همواره در كلام او ديده مى‌شد و شرط پيروزى را اقتدا به اباعبداللّه معرّفى مى‌كرد.دفاع از عناصر عاشورايى مانند فداكارى،نهراسيدن از خطرات،روحيۀ عبادت،گذشتن از همه‌چيز،تسليم محض حق بودن،و طرح شعائر و مظاهر فرهنگ عاشورا همچون اشك ريختن، روضه‌خوانى،برپايى مجالس سوگوارى،سينه‌زنى و عشق‌ورزى به اباعبداللّه،از بارزترين و شاخص‌ترين مسائلى‌اند كه امام خمينى(ره)بر آن‌ها تكيه و تأكيد داشت.او نه تنها مبلّغ و مفسّر اين فرهنگ بود كه خود با اين فرهنگ زيسته و