خدا مى‌خواهد به ما بگويد كه شما اگر يك ذره اتكا به اين مسؤولين داريد، ما اين‌ها را آزمايش مى‌كنيم. ما بيشتر فرمانده گروهان‌هايمان شهيد شدند. ديروز داشتم فكر مى‌كردم كه اين‌ها گردان‌هاى مانورى [عمليّاتى] ما هم بودند. گردان امام حسين مثلاً تمام فرمانده گروهان‌هايش شهيد شدند. گفتم خدايا! خلاصه، جان اين‌ها دست تو است و شهادت اين‌ها هم بدون صلاح و مصلحت تو انجام نمى‌گيرد و تو هم كه مى‌دانى ما عمليّات داريم و خودت هم مى‌دانى كه ما نياز داريم؛ با اين فشار كار و فشار فاو و اين‌جا. آمديم اين‌جا انجام وظيفه بكنيم و تكليف انجام بدهيم. با اين حال، اين بچّه‌هايى كه ما بهشان نياز داريم، اين‌ها را هم از دست ما گرفتند! بعد گفتم خدايا! تو مى‌خواهى به ما بفهمانى كه اين‌ها پيروزى نمى‌آورند. تو مى‌خواهى اميد ما را اگر يك مقدار به اين‌ها اميدواريم كه مثلاً گفتيم گردان‌مان خيلى خوب است، خيلى قوى است، خطشكن است، مى‌خواهى اين‌ها را بگيرى، يعنى اوّل اميد ما را به اين‌ها كم كنى كه اميد ما باز به تو برگردد. توجه ما بازگردد به تو، اين است كه اين‌ها ان‌شاءاللّه نقطه‌هاى اميدوارى براى پيروزى است. [1]

هفت- يكى از فرماندهان ارتش دربارۀ علل پيروزى عمليّات بيت‌المقدّس مى‌گويد:

روحيۀ شهادت‌طلبى، ايثار و فداكارى در حد اعلا، مناجات‌هاى شبانه رزمندگان اسلام، انگيزۀ بسيار قوى براى آزادسازى خرمشهر و تلاش شبانه‌روزى فرماندهان و عناصر اطلاعات و عمليّات يگان‌ها و وحدت و همبستگى بين نيروهاى ارتش و سپاه و بسيج مردمى و از همه بالاتر توكّل به خداوند متعال و انجام عمليّات به‌عنوان يك تكليف الهى باعث پيروزى اسلام شد. [2]