در اين‌جا شايسته است نظر چندتن از فرماندهان را در بارۀ نقش نيّت خالص در پيروزى كه در بحبوحۀ عمليّات‌هاى سرنوشت‌ساز دفاع مقدّس ابراز داشته‌اند، اشاره كنيم:

به هر حال اين جنگ مال خدا است. صاحبش خودش است، در جهت تثبيت و پياده كردن احكام خودش است و اگر ما هم خودمان را تطبيق بدهيم با شرايط و اصول معنوى و اصول قرآنى حاكم در جنگ، ان‌شاءاللّه پيروزى حاصل خواهد شد. [1]

جنگ ما يك شغل نيست. جنگ ما براى آزادى زمين، كربلا و قدس نيست، بلكه هدف يك مسلمان امروز بايد هدف پيامبر در صدر اسلام باشد. هدف پيامبر گشايش زمين نبود. اصلاً جنگيدن پيامبر و تحمّل سختى‌ها براى بندگى خدا بود. حالا چه در عدم موفقيّت ظاهر بشود و چه در پيروزى. . . اصل براى ما غير از اين چيز ديگرى نيست. [2]

آنچه مسلّم است دشمن همواره از نظر امكانات و تجهيزات بر رزمندگان ما فزونى داشته است، امّا چرا با اين احوال، هميشه رزمندگان ما پيروز بوده‌اند. به عاملى برمى‌گردد كه آن هم اخلاص است. اخلاص كليد موفقيت است. [3]

3-2. تجلّى اخلاص در وصيّت‌نامۀ شهيدان

از منابع معتبرى كه بدان مى‌توان به اخلاص و صداقت رزمندگان در دفاع مقدّس پى برد و بر تأثير اخلاص در پيروزى‌هاى آنان واقف گشت، «وصيّت‌نامۀ» شهيدان سرافراز است. بيشتر شهيدان فرازى از وصيّت‌نامۀ خويش را به بيان