مى‌پوشند، لذا برادران سپاه به من گفتند عده‌اى از برادران مؤمن در قضيّۀ حاجى‌عمران وقتى به‌طرف ميدان جنگ مى‌رفتند، دست‌هايشان را حنا بستند، گفتند: مى‌رويم شهيد بشويم، با انگيزه مى‌جنگند، با نيّت مى‌جنگند. [1]

هم ايشان بر اين باور است كه استقامت رزمندگان در شرايط دشوار جنگ از جمله دستاوردهاى جنگيدنِ آنان براى خدا است:

عناصر نظامى در آن شرايط سخت، در آن آفتاب سوزنده، در گرماى پنجاه درجه در قسمت شرقى خونين‌شهر عزيز، در آبادان، در اطراف جبهه‌هاى گوناگون آبادان، در منطقۀ اهواز، در همه‌جا باقدرت، بااستقامت ايستاده‌اند و اين‌ها براى شخص نمى‌جنگند، براى خدا و به‌احترام فرمان خدا و رهبر عزيز مى‌جنگند. [2]

2-2. اخلاص در باور رزمندگان

رزمندگان اسلام اعم از فرماندهان و نيروها، مجاهدت در راه خدا و جنگيدن براى خدا را از عوامل مهمّ معنوى در پيروزى‌هاى خود برمى‌شمردند. از اين‌رو، يكديگر را همواره به اخلاص و صداقت بيش از پيش فرامى‌خواندند. سردار شهيد حاج‌ابراهيم همّت كه خود از فرماندهان مخلص سپاه اسلام بود، در بارۀ تأثير اخلاص در پيروزى مى‌گويد:

اگر كارى انجام مى‌دهيد، سعى كنيد به‌خاطر خدا باشد. فقط در اين صورت است كه پيروزى با ما است. اگر جنگيدنمان، خوابيدنمان و كارهايمان، همه و همه، براى خدا باشد، آن‌وقت چه بكشيم و چه كشته شويم، پيروز هستيم. [3]