و خواسته‌هاى خود را بر ارزش‌هاى دينى‌اش مقدم نمى‌كند،بلكه جان خود را نيز فداى ارزش‌هاى الهى مى‌نمايد.براى نمونه گذرى بر تاريخ صدر اسلام مى‌نماييم:

پيش از شروع جنگ جمل اميرالمؤمنين(ع)،براى اتمام حجت بر دشمن،فرمود:چه كسى اين قرآن را از من مى‌گيرد و بر آنان عرضه مى‌دارد و ايشان را به احكام قرآن فرامى‌خواند؟ و بايد بداند كه كشته خواهد شد ولى من در پيشگاه خداوند براى او ضامن بهشت خواهم بود.هيچ كس برنخاست مگر نوجوانى به نام مسلم از قبيلۀ عبدالقيس كه قبايى سپيد بر تن داشت...او گفت:اى امير مؤمنان! من اين كار را انجام مى‌دهم و قرآن را بر آنان عرضه مى‌كنم و جان خويش را در راه خداوند و به حساب او تقديم مى‌دارم.اميرالمؤمنين(ع) با مهربانى و دلسوزى روى از او برگرداند و سخن خويش را دوباره تكرار كرد.باز هم كسى جز مسلم برنخاست.على(ع) براى بار سوم چنان گفت.باز هم هيچ كس جز همان جوانمرد برنخاست.اميرالمؤمنين(ع) قرآن را به او داد و گفت:برو،بر ايشان عرضه كن و آنان را به آنچه در آن است فراخوان! آن نوجوان آمد و برابر صف دشمنان ايستاد و قرآن را گشود و گفت:اين كتاب خداوند است.اميرالمؤمنين(ع) شما را به آنچه در آن است دعوت مى‌كند.

عايشه گفت:او را با نيزه‌ها دريابيد كه خدايش زشت بداراد،و از هر سو با نيزه بر او حمله بردند و او را كشتند.... [1]

رسالت والدين آن است كه فرزندان خود را چنين با دين آشنا كنند.اگر والدين حاضر نباشند براى حفظ و نشر ارزش‌هاى دينى كوچك‌ترين هزينه‌اى بكنند،چگونه فرزندان آماده مى‌شوند با تمام وجود در راه پذيرش و حفظ ارزش‌ها فداكارى كنند؟!

ه‌.مرحلۀ خودجوشى دينى: با رسيدن فرد به اين مرحله،ديگر لحظه‌اى وقت خود را بيهوده نمى‌گذراند و چه در محيط خود و چه در محيط بيگانه،پيوسته براى انجام رسالت دينى خود مى‌كوشد.اين مرحله در واقع مرحلۀ تكامل دينى است كه بسيارى از افراد بدان راه نمى‌يابند.

امام امت خمينى كبير(ره) بر اهميت نقش والدين در تربيت فرزندان چنين تأكيد مى‌كند:

«از آن وقتى كه ازدواج حاصل نشده بين پدر و مادر،در اسلام براى ساختن انسان دستور