نام کتاب : جهاد در آيينه قرآن(ج2) نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 7
سوره توبه * بَرَاءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ إِلىَ الَّذِينَ عاهَدتمُّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (1) (توبه/ 1) [اين آيات] اعلام بيزارى [و الغاء تعهد] است از طرف خدا و پيامبرش نسبت به آن مشركانى كه با ايشان پيمان بستهايد. مفسران و راويان، جملگى، بر آناند كه چون سوره برائت نازل شد، پيامبر (ص) آن را به ابوبكر داد تا در موسم حج براى مشركان بخواند، اما به امر خداوند آن را از او بازپس گرفت و به حضرت على (ع) داد و فرمود: كسى ازجانب من جز خودم و مردى از من وحى را ابلاغ نمىكند و به مردم نمىرساند. على (ع) در روز دهم ذىالحجة در سرزمين منى كنار جمرة عقبه آيات نخستين اين سوره را براى همگان قرائت كرد. 1 مفسران شيعه و اهل سنت در جزئيات اين ماجرا و نيز علت عمل پيامبر (ص) در بازپس گرفتن آيات از ابوبكر و دادن آنها به على (ع) اختلاف نظر دارند. 2 از امام صادق (ع) روايت شده كه آيه مورد بحث در سال نهم هجرى پس از بازگشت رسول خدا از جنگ تبوك نازل شده است. 3 1. مجمع البيان 5- 6/ 6- 7؛ الكبير 15/ 218. 2. الميزان 9/ 169- 178؛ المنار 10/ 161- 164. 3. نورالثقلين 3/ 76. 1. حكم خدا و رسول در الغاى پيمانهاى صلح مسلمانان صدر اسلام با مشركان: برائت به معناى جدا شدن و
نام کتاب : جهاد در آيينه قرآن(ج2) نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 7