نام کتاب : جهاد در آيينه قرآن(ج2) نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 421
سوره عاديات وَ الْعادِياتِ ضَبْحًا (1) فَالْمُورِياتِ قَدْحًا [2] فَالمُغِيراتِ صُبْحًا [3] فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا [4] فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا [5] إِنَّ الْانسانَ لِرَبِهِ لَكَنُودٌ [6] (عاديات/ 1- 6) سوگند به ماديانهايى كه با همهمه تازاناند، و [با سمهاى خود] برق [از سنگ] همى جهاناند، و صبحگاهان هجوم آرند، و با آن [يورش]، گَردى برانگيزند، و بدان [هجوم]، در دل گروهى درآيند، كه انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است. گفته شده كه اين سوره آنگاه نازل شد كه پيامبر (ص) على (ع) را به سريه ذات السلاسل روانه كرد و آن حضرت بر دشمن يورش آورد. اين مأموريت پس از آن انجام شد كه پيامبر چند تن از صحابه را به اين نبرد اعزام كرد و همه آنها بدون دستيابى به پيروزى بازگشتند. اين قول در روايتى بلند، از امام صادق (ع) نقل شده است. حضرت مىفرمايد: اين جنگ را از آن رو ذات السلاسل ناميدهاند كه در آن تعدادى از دشمن، كشته و تعدادى اسير شدند و اسيران آنچنان با طناب به هم بسته شدند كه گويى در زنجيرند. چون اين سوره نازل شد، پيامبر بهميان مردم رفت و با آنان نماز صبح گزارد
نام کتاب : جهاد در آيينه قرآن(ج2) نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 421