غيبت بدتر از زناست. از آن حضرت سؤال شد: چرا اين گونه است؟ فرمود: زيرا آنگاه كه زناكار توبه مى‌كند، خداوند او را مى‌آمرزد، ولى اگر غيبت‌كننده توبه كند، خداوند او را نمى‌بخشد تا آنكه فرد غيبت شده او را حلال كند.

در بيان ديگرى امير مؤمنان (ع) مى‌فرمايد:

كَذَبَ مَن زَعَمَ أَنَّهُ وُلِدَ مِنْ حَلاٰلٍ وَ هُوَ يَأْكُلُ لُحُومَ النّٰاسِ بِالْغيٖبَةِ [1]

اشتباه مى‌كند آنكه مى‌پندارد حلال زاده است، در حالى كه گوشت تن مردم را با غيبت كردن مى‌خورد.

پيامبر اكرم (ص) به ابوذر فرمود:

يٰا اَبٰاذَرٍ اِيّٰاكَ وَالْغَيْبَةَ فَإِنَّ الْغَيْبَةَ اَشَدُّ مِنَ الزِّنٰا

اى ابوذر، از غيبت دورى كن، چرا كه غيبت از زنا بدتر است.

ابوذر از مفهوم غيبت مى‌پرسد. حضرت در پاسخ مى‌فرمايد:

ذِكْرُكَ اَخٰاكَ بِمٰا يَكْرَهُ

ياد كردن برادر مؤمن خود به آنچه او را خوش نيايد.

يٰا رَسُولَ اللّٰهِ! فَاِنْ كٰانَ فيٖه ذٰاكَ الّذىٖ يُذْكَرُ بِهِ؟

اگر آنچه گفته شده، در وى وجود داشته باشد؟

إِعْلَمْ اَنَّكَ اِذٰا ذَكَرْتَهُ بِمٰا هُوَ فيٖهِ فَقَدِ اغْتَبْتَهُ وَ اِذٰا ذَكَرْتَهُ بِمٰا لَيْسَ فيٖهِ فَقَدْ بَهَتَّهُ [2]